Warme natte lap

Ik zat in de schmink bij de afdeling voetbal van de NOS, bij uitstek een moment om je geen illusies te maken. In de plaats van een kam gebruikte ze haar nagels, ik werd er volgens haar nog nonchalanter van. Ik wist niet of ik dat wel wilde.

Een paar meter verderop nam demissionair minister David van Weel (VVD) plaats, hij is acht jaar jonger en bestiert twee ministeries. Buitenlandse Zaken en Asiel en Migratie. Hij zei niets en onderging alles zwijgend. Hij had het haar op zo’n manier kort dat het altijd hetzelfde zat. Er kwam geen kam doorheen en nagels hoefden ook niet.

„Het wordt weer winter, ik smeer er een crème op”, werd er tegen hem gezegd.

Daarna: „En voor de zekerheid nog een klodder.”

„En nog een.”

De huid van de een heeft meer last van de seizoenen dan de ander.

Ik hoefde geen klodder.

De voorlichter van Van Weel kroop achter me op een bankje, ze keek op haar telefoon en zweeg daarna professioneel.

„ Hoelang nog tot Nieuwsuur”, vroeg Van Weel onverwachts, we schrokken allemaal op.

Zij: „Achttieneneenhalve minuut ongeveer.”

Hij keek nu ook op zijn telefoon.

„ Ja ja”, zei hij kort daarop, er werd niet op gereageerd.

Van Weel was goed geschminkt en totaal niet zenuwachtig. Even later zag ik hem weer passeren. Onbewogen, alsof hij even naar de supermarkt was geweest

Hij stond op, trok zijn colbert strak en liep naar de gang, zijnvoorlichter stond ook op. Zij aan zij liepen ze naar de gang, waar ze gezelschap kregen van een beveiliger die achter hen aan liep.

Ze zeggen dat dit een rommel-kabinet is, toch oogde het professioneel, maar het kan ook zijn dat Van Weel geboren is als minister.

Omdat ik tijd over had liep ik een half uur later de regieruimte van Nieuwsuur binnen. Ze waren live. We zagen Van Weel op acht of negen schermen tegelijkertijd, hij was goed geschminkt en totaal niet zenuwachtig. Jeroen Wollaars ondervroeg hem over de vredesonderhandelingen over Oekraïne, het bezoek van de Oekraïense president Zelensky aan Nederland en de Amerikaanse president Trump. Van Weel zei wel zorgelijke, maar geen gekke dingen.

Even later zag ik hem weer passeren. Onbewogen, alsof hij even naar de supermarkt was geweest. Ik hoorde twee medewerkers met elkaar praten.

„Wil Van Weel een warme natte lap?”

Ze ging informeren bij de schmink.

„Er zit niet overdreven veel op.”

Ze lieten het er verder bij.