De rouwzorg in het Verenigd Koninkrijk blijkt niet passend genoeg voor de cultuur van zwarte gemeenschappen. Het gevolg: extra leed op het moment dat je het meest kwetsbaar bent.
Verschillende zwarte gemeenschappen krijgen in het Verenigd Koninkrijk vaak niet de rouwzorg die bij hun cultuur past. Dat laat nieuw onderzoek van de University of Bristol zien. De onderzoekers vragen om grote veranderingen in hoe omgegaan wordt met verlies en rouw, zodat ook minderheden passende zorg kunnen ontvangen op het moment dat zij te maken hebben met verdriet en rouw. Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Death Studies.
Ervaringen met rouw
Voor het onderzoek voerde het team groepsgesprekken en uitgebreide één-op-één-interviews met 35 zwarte deelnemers, vooral met een Britse of een Caribische achtergrond. Ze vroegen hen naar ervaringen met sterfgevallen in de familie, de periode van rouw, de rol van familie, geloof en gemeenschap en hun contact met formele rouw- en zorgdiensten. De verhalen werden opgenomen en daarna geanalyseerd.
Uit het onderzoek komt een belangrijke conclusie naar voren: het huidige systeem lijkt vooral ingericht op de individualistische cultuur van de algemene blanke Brit. Veel deelnemers vertelden dat artsen, hulpverleners en rouwbegeleiders weinig begrijpen van hun cultuur. Om een voorbeeld te noemen: het begrip ‘familie’ wordt vaak veel breder gezien dan alleen de directe bloedsverwanten en de eigen partner. Ondanks dat zijn de regels omtrent het bezoeken van een uitvaart of van iemand die op de intensive care ligt hierop niet aangepast.
Teamlid Karl Murray is hier niet over te spreken. Hij zegt: “dit belangrijke onderzoek laat zien hoe zwarte gemeenschappen omgaan met verdriet en rouw. Veel deelnemers lieten weten dat ze het emotioneel ondraaglijk vonden dat er door het systeem zo weinig rekening werd gehouden met hun tradities en behoeften. Het gaat ze vaak om simpele dingen, zoals dat ze het gevoel hebben dat ze gerespecteerd worden en dat ze elkaar als een gemeenschap mogen steunen.”
De rol van geloof
Deelnemers gaven aan dat daardoor hun geloof en gemeenschap vaak de belangrijkste steunpilaren vormen. Murray noemt als een voorbeeld Nine-Night, ook wel Dead Yard genoemd. Die traditie is van origine afkomstig uit West-Afrika en wordt ook in verschillende Caribische landen gebruikt. Tijdens Nine-Night komen familie en vrienden meerdere dagen samen om de overledene te eren, verhalen te delen en samen te eten en te zingen. Murray: “Nine-Night is veel meer dan alleen een traditie. Het is hoe gemeenschappen helen en hun dierbaren herinneren.”
Onderzoeksleider Lucy Selman, hoogleraar palliatieve zorg, laat weten: “ons onderzoek geeft belangrijke inzichten in de rouwervaringen van verschillende zwarte gemeenschappen in het Verenigd Koninkrijk. We laten zien hoe structurele ongelijkheid en culturele normen en waarden samen de manier vormen waarop mensen rouwen.” Om dat te veranderen zijn volgens Selman nog veel aanpassingen aan het systeem nodig. Pas dan kan rouwzorg echt cultureel passend worden.
De onderzoekers concluderen dus dat de meeste reguliere rouwdiensten nu niet zijn ingericht op de culturele, spirituele en emotionele behoeften van zwarte gemeenschappen. Dat zorgt voor wantrouwen, vergroot bestaande gezondheidsverschillen en maakt de drempel om hulp te zoeken hoger. Het onderzoek laat daarmee zien dat er dringend behoefte is aan gerichte, cultureel passende rouwondersteuning.
We schreven vaker over dit onderwerp, lees bijvoorbeeld ook Mensen in Afrika gingen twee weken westers eten. Drie keer raden wat er met hun gezondheid gebeurde en Dit effect kan rouwen hebben op je gezondheid . Of lees dit artikel: Britten die op conservatieve partij stemmen hebben slechtere gezondheid. En dat is geen toeval .
Schrijf je in voor de nieuwsbrief!
Ook elke dag vers het laatste wetenschapsnieuws in je inbox? Of elke week?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief!
Uitgelezen? Luister ook eens naar de Scientias Podcast:

2 dagen geleden
7










English (US) ·