Recensie
Ooit schreef Joost Zwagerman (1963-2015) een gedicht dat ‘De zeven Joosten’ heette. Zijn biograaf Maria Vlaar haalt het aan in haar woord vooraf. Maar misschien was er wel een achtste.

‘Voor de één was hij vóór alles romanschrijver, voor de ander de lyrische dichter, voor de derde de kunstbeschouwer, voor de vierde de vurige polemist, voor de vijfde de ruziemaker, voor de zesde de zelfmoordenaar, voor de zevende de liefste. Wat Joost kenmerkte is juist, dat hij achter zijn publieke persoonlijkheid dat allemáál was: een man met vele tegenstrijdige eigenschappen, enorme hoogten en diepe dalen, gelijktijdig én opeenvolgend.’
Zo vat biograaf Maria Vlaar samen wat eigenlijk niet is samen te vatten. Een jaar nadat Joost Zwagerman zichzelf van het leven beroofde, kreeg ze het verzoek om diens leven en werk te beschrijven. Ze aarzelde, maar de 42 dozen nalatenschap die Zwagerman zelf nog in 2015 naar het Literatuurmus..

1 dag geleden
4








English (US) ·